Wat geef jij je kinderen mee?

Wat geef jij je kinderen mee?

We willen allemaal het beste voor onze kinderen, toch? En ze een mooie basis geven met de juiste normen en waarden en ze zo veel mogelijk behoeden voor onheil.

Maar wat geef je echt aan je kinderen mee? Los van hoe je ze opvoedt. Wat je aan je kinderen mee geeft gaat namelijk veel verder dan hun opvoeding en wat je zegt dat ze moeten doen of adviseert om te groeien. Je geeft je kinderen vooral mee wat jij zelf doet, zoals je zelf leeft. En onbewust geef je je belemmerende patronen ook door.

Een gevleugelde uitspraak is: "We live our parents suffering." We nemen patronen over van onze ouders. En als ouders geven we die ook weer door aan onze kinderen. Dus doorbreek die cirkel en word je bewust van wat je door geeft. Niet alleen bewust maar vooral ook onbewust.

Van huis uit is het mij ingeprent om dingen anders te doen, mijn eigen pad te volgen, voor mijn dromen te gaan, mijn hoofd boven het maaiveld uit te steken en vooral geen gemiddeld leven te leven. En altijd oprecht en open en eerlijk te zijn. Dat zit inmiddels diep in mijn systeem verankerd. Niet voor niks dat ik al jaren ondernemer ben, want voor een baas werken en doen wat iemand anders vind dat ik MOET doen vind ik lastig. Mijn vader heeft me deze dingen met alle liefde mee gegeven, deels vanuit zijn wens om zo zijn leven te leven. Wat het voor mij heel ingewikkeld heeft gemaakt is dat hij zelf zijn leven totaal niet zo geleefd heeft. Hij ging voor zekerheid en confirmeerde zich aan de wil en wens van anderen en heeft zeker zijn dromen niet waar gemaakt of zijn mogelijkheden benut.

Dat contrast van wat hij wilde voor zichzelf en mij en zelf niet toepaste heeft het voor mij heel lastig gemaakt. Jarenlang is dat een groot innerlijk conflict in mij geweest en snapte ik niks van het leven. Moest ik nou wel of niet mijn eigen weg kiezen? Moest ik nou wel of niet open voor mijn mening uitkomen en altijd oprecht en eerlijk zijn over alles. Vaak heb ik mijn neus gestoten en voelde ik me onbegrepen. Ik hoorde hem veel zeggen, maar zag het hem niet doen. Hij heeft op alle gebieden in zijn leven concessies gedaan en niet voluit geleefd, terwijl hij mij bleef stimuleren om geen concessies te doen aan mijn geluk en dromen. Ik kon het niet rijmen en ik zag toen ook het patroon nog niet.

Pas na zijn dood ben ik gaan zien wat dat verschil tussen zeggen en doen met mij heeft gedaan. En nog steeds ben ik bezig met het loslaten van patronen die ik daar heb overgenomen en aan het ontdekken wat voor mij werkt. Wijze lessen zie ik nu, maar het heeft ook voor veel stress en frustratie in mijn leven gezorgd.

Daarom nogmaals de vraag aan jou: Wat geef jij door aan je kinderen?

Leer jij ze om in angst te leven of volledig in vertrouwen en liefde?

Laat jij ze zien dat alles mogelijk is of juist niet?

Zeg jij dat ze hun dromen waar moeten maken en dat geen wens te groot en laat je dat ook zien? Of leef je zelf een middelmatig leven omdat je het te spannend vind om je dromen waar te maken?

Wil je je kinderen opvoeden met een rijke mindset, terwijl je zelf continue op de kleintjes let en bang bent om geld te bezitten, omdat je het dan ook kunt verliezen?

Bij ons thuis was er altijd geldstress. Bij elke aankoop werd er gezegd dat we op de centen moesten letten en elke uitgave ging gepaard met stress. Als we geld in onze handen hadden gehad, dan moesten we onze handen wassen, want geld was vies. Ik vind het soms nog steeds lastig om geld uit te geven, zeker als het voor mezelf is of gewoon iets leuks, dat niet persé nodig is. Ook hier heb ik een patroon overgenomen. Ik weet niet beter. En ook hier heb ik pas later ontdekt dat het niet mijn patroon is en dat het gewoon ook niet waar was. Het was iets dat mijn ouders van hun ouders hadden overgenomen. 

Sterker nog, wij hadden het super thuis. Er was helemaal geen schaarste, alleen een gevoel van er is niet genoeg, dat zie ik nu. We woonden in een zelf ontworpen en gebouwd huis in de sjieke buurt. We gingen elk jaar minimaal 3 weken op vakantie en dan in een mooi vakantiehuis op een toffe plek. Mijn ouders namen ons al jong mee uit eten en dan ook op Sterren niveau. Niks aan de hand dus financieel.

Zelf heb ik tijden gekend dat ik het financieel heel zwaar had en nauwelijks de eindjes aan elkaar kon knopen. De stress die ik daarvan had hebben mijn kinderen toen ze jong waren zeker ervaren. Ik wist niet beter, nu gelukkig wel. En ook als het nu financieel even niet lekker loopt geef ik mijn kinderen mee dat het leven nog steeds mooi is en dat we nog steeds gewoon een dak boven ons hoofd hebben en een volle koelkast. En dat deze periode ook weer voorbij gaat en dat de wereld niet vergaat. Dat we geen middelen nodig hebben om te genieten en als het er wel is dat het er ook mag zijn.

Ga voor jezelf eens na op welke facetten van je leven jij je kinderen iets anders doorgeeft dan je voor leeft en sta er eens bewust bij stil wat je ze mee wil geven. Hoe jij wilt dat ze in het leven staan. Welke "fouten" je ze voor wilt behoeden van dingen die je met je wijsheid van nu anders zou doen. En deel dat met ze. Help ze hun patronen te doorbreken en hun mooiste leven te creëren. Leer ze leven in vertrouwen en liefde in plaats van angst. Wees open, eerlijk en kwetsbaar. Want we zijn allemaal gewoon mens en dat mag je ook aan je kinderen laten zien. Dan maak je van kwetsbaarheid kracht en help je jouw kids om niet jouw valkuilen mee te nemen in hun leven en dat van hun kinderen.

Liefs, Pascale-Renee